Η περίοδος βρίσκει τη χώρα καθημαγμένη, ύστερα από μια καταστροφική τετραετία ξένης φασιστικής κατοχής και αφάνταστων θυσιών του ελληνικού λαού στην αντίσταση εναντίον της, μια διετία διωγμών εναντίον του εαμικού πληθυσμού από τη δεξιά εξουσία που εγκαθίσταται στη χώρα, με την πολιτική και δυναμική επέμβαση των Άγγλων, και έναν τριετή εμφύλιο πόλεμο σε όλη σχεδόν την έκταση της χώρας. Μεγάλο μέρος της μεταποιητικής παραγωγής είναι κατεστραμμένο, η αγροτική παραγωγή έχει πέσει κάτω από το μισό του προπολεμικού επιπέδου, η ανεργία απειλεί ιδιαίτερα τους νέους, τα μορφωτικά ιδρύματα υπολειτουργούν. Στον πολιτικό τομέα μετά από μια διετία εναλλαγής στην εξουσία των νικητών του εμφυλίου, κεντροδεξιάς, κέντρου και δεξιάς, με την κυβέρνηση του παπαγικού “Ελληνικού Συναγερμού” εδραιώνεται το δεξιό κράτος των ποικίλων διωγμών στο πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό πεδίο, το οποίο δρα ως συνέχεια του εμφυλιοπολεμικού καθεστώτος, αξιοποιώντας όλο το έκτακτο νομικό κληροδότημα της περιόδου 1946–1949.
ΜΙΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΛΟΓΗΣΗ
Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση παρατηρούνται οι πρώτες αντιδράσεις της ελληνικής δημοκρατικής νεολαίας με μια αυξανόμενη διεκδικητική δραστηριότητα, ιδιαίτερα στους τομείς της μόρφωσης, του Κυπριακού και της ειρήνης. Η 25ετής περίοδος στην οποία αναφερόμαστε μπορεί να διαιρεθεί, σχηματικά και λαμβάνοντας υπόψη υπαρκτές διεμβολές προς αμφότερα τα όρια μεταξύ των, σε 4 μικρότερες περιόδους περίπου εξαετίας:
1950–1956: Πρώτες κινήσεις »
1956–1961: Συγκέντρωση δυνάμεων και υπέρβαση αδιεξόδων »
1962–1967: Η έκρηξη του μαζικού και πολιτικού κινήματος της νεολαίας »
Η επταετία της δικτατορίας »
Η περίοδος βρίσκει τη χώρα καθημαγμένη, ύστερα από μια καταστροφική τετραετία ξένης φασιστικής κατοχής και αφάνταστων θυσιών του ελληνικού λαού στην αντίσταση εναντίον της, μια διετία διωγμών εναντίον του εαμικού πληθυσμού από τη δεξιά εξουσία που εγκαθίσταται στη χώρα, με την πολιτική και δυναμική επέμβαση των Άγγλων, και έναν τριετή εμφύλιο πόλεμο σε όλη σχεδόν την έκταση της χώρας. Μεγάλο μέρος της μεταποιητικής παραγωγής είναι κατεστραμμένο, η αγροτική παραγωγή έχει πέσει κάτω από το μισό του προπολεμικού επιπέδου, η ανεργία απειλεί ιδιαίτερα τους νέους, τα μορφωτικά ιδρύματα υπολειτουργούν. Στον πολιτικό τομέα μετά από μια διετία εναλλαγής στην εξουσία των νικητών του εμφυλίου, κεντροδεξιάς, κέντρου και δεξιάς, με την κυβέρνηση του παπαγικού «Ελληνικού Συναγερμού» εδραιώνεται το δεξιό κράτος των ποικίλων διωγμών στο πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό πεδίο, το οποίο δρα ως συνέχεια του εμφυλιοπολεμικού καθεστώτος, αξιοποιώντας όλο το έκτακτο νομικό κληροδότημα της περιόδου 1946–1949.
ΜΙΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΛΟΓΗΣΗ
Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση παρατηρούνται οι πρώτες αντιδράσεις της ελληνικής δημοκρατικής νεολαίας με μια αυξανόμενη διεκδικητική δραστηριότητα, ιδιαίτερα στους τομείς της μόρφωσης, του Κυπριακού και της ειρήνης. Η 25ετής περίοδος στην οποία αναφερόμαστε μπορεί να διαιρεθεί, σχηματικά και λαμβάνοντας υπόψη υπαρκτές διεμβολές προς αμφότερα τα όρια μεταξύ των, σε 4 μικρότερες περιόδους περίπου εξαετίας: α) επαύριος εμφυλίου έως αρχές 1956, β) 1956 έως τέλος 1961, γ) 1962 έως Απρίλιος 1967, δ) επταετία της δικτατορίας.
