ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ 1927-2012

Χρήστος Παπαγιαννάκης 1927–2012

Στις 27 Ιανουαρίου 2012 κηδεύτηκε στο νεκροταφείο του Σχιστού στον Πειραιά ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και αιώνιος έφηβος της Αριστεράς Χρήστος Παπαγιαννάκης. Γεννήθηκε το 1927, καταγόταν από εργατική οικογένεια του Κερατσινίου και από πολύ μικρός οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ. Ήταν από τους 16 επονίτες της γνωστής υπόθεσης του 1949, με τις δεκαέξι καταδίκες σε θάνατο. Έμεινε πολλά χρόνια στη φυλακή την περίοδο του Εμφυλίου πολέμου. Στη συνέχεια ανέπτυξε πολύπλευρη κοινωνική και συνδικαλιστική δράση στον Πειραιά και ιδιαίτερα στις εργατικές συνοικίες του. Μέσα από τις γραμμές της Νεολαίας της ΕΔΑ και των Λαμπράκηδων αγωνίστηκε για τη στερέωση της δημοκρατίας και της ειρήνης στη χώρα μας. Συνελήφθη στα χρόνια της χούντας και βασανίστηκε άγρια από τον βασανιστή αστυνόμο Κουβά. Μετά τη διάσπαση του ενιαίου ΚΚΕ, το 1968, συντάχθηκε με το ΚΚΕ Εσωτερικού και στη συνέχεια με την ΑΚΟΑ.

Ο Χρήστος Παπαγιαννάκης, αγαπημένος σύντροφος στις φυλακές και των μεγάλων αγώνων της αριστερής νεολαίας και φίλος της ΕΜΙΑΝ, θα μείνει για πάντα υπόδειγμα ανιδιοτέλειας, ευψυχίας και αταλάντευτης προσήλωσης στο εργατικό κίνημα.

Αποχαιρετισμός από τον πρόεδρο της ΕΜΙΑΝ Θανάση Καλαφάτη

Αγαπημένε φίλε και σύντροφε Χρήστο,

Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Μελέτης της Ιστορίας της Αριστερής Νεολαίας (ΕΜΙΑΝ) σου απευθύνω το ίστατο χαίρε.

Η ζωή σου όλη ήταν μια λαμπάδα που κάηκε, θυσία στον αγώνα του λαού μας για την ελευθερία και την κοινωνική προκοπή του τόπου μας. Ακολούθησες αγόγγυστα όλη τη βασανιστική πορεία των λαϊκών αγώνων και ήσουν μπροστάρης, από το έπος της Εθνικής Αντίστασης μέχρι τους νέους αγώνες για την ανανέωση του Κομμουνιστικού Κινήματος.

Ταυτίστηκες με τον Πειραιά, τις εργατικές συνοικίες του, τους απλούς ανθρώπους του. Κορυφαίο στέλεχος της ΕΠΟΝ ανέβηκες στο πιο ψηλό βάθρο της αυτοθυσίας. Ύστερα ήσουν πάντα και μαζί με τους νέους της Αριστεράς στη Νεολαία της ΕΔΑ και τους Λαμπράκηδες. Θυμάμαι όταν σε πρωτογνώρισα, το 1963, στη μεγάλη απαγορευμένη συγκέντρωση-διαδήλωση στον Πειραιά για τον Γρηγόρη Λαμπράκη, μας εμψύχωνες και σε θαυμάζαμε, είχες κοντά σου και τον μικρό Αντρέα. Ύστερα, με τους Λαμπράκηδες στις μεγάλες περιοδείες-στρατολογήσεις στην Κόρινθο, το Άργος, το Ναύπλιο, την Τρίπολη, τη Σπάρτη και την Καλαμάτα. Ήσουν απαράμιλλος στη μύηση των νέων ανθρώπων στις σοσιαλιστικές ιδέες. Ήταν μεγάλες οι εποχές και οι μερικές σου υπερβολές δεν μείωναν καθόλου τους στόχους μας. Ύστερα σε είδα όταν γύρισες με τα πληγωμένα σου πόδια από την ασφάλεια στη φυλακή. Είχες ένα μπόι πολύ μεγάλο. Αντιμετώπισες έξυπνα και άριστα τις προβοκάτσιες των αρχών της φυλακής και πέτυχες τον μεγάλο άθλο να φύγουν από την φυλακή οι καταγγελίες για τα βασανιστήρια και να φτάσουν στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Ήσουν πάντα μαζί μας στις εκδηλώσεις της ΕΜΙΑΝ, χαιρόσουν τόσο να είμαστε όλοι μαζί. Εμείς οι μικρότεροι σου χρωστάμε χάρη και σ’ ευχαριστούμε για ό,τι μας άφησες. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Πειραϊκής γης που θα σε σκεπάσει.