Σαν σήμερα πριν από δύο χρόνια έφυγε από τη ζωή ο αντιστασιακός, αγωνιστής της Αριστεράς και συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε φυλακές και εξορίες ενώ το 1947 είχε καταδικαστεί σε θάνατο. Ο συγγραφέας του Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς και του Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε παρέμεινε μέχρι την τελευταία του πνοή ένα ανυπότακτο πνεύμα που ονειρευόταν την κοινωνική δικαιοσύνη.

Με τη σημερινή εισήγηση επιχειρείται να παρουσιασθεί και να αξιολογηθεί μια σημαντική θεατρική προσπάθεια του Συλλόγου Κερκυραίων Φοιτητών, την περίοδο 1960–1961, να παρουσιάσει στην Κέρκυρα ένα σύγχρονο και ποιοτικό θέατρο.

Πέμπτη 26 Ιουνίου είναι η Παγκόσμια ημέρα κατά των Βασανιστηρίων. Στη χώρα μας πολλοί Έλληνες δημοκράτες, με προεξάρχοντες τους νέους και τις νέες, αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα, βασανίστηκαν άγρια στις ταράτσες της Ασφάλειας και στα κολαστήρια της ΕΣΑ, γιατί δεν θέλησαν να υποταχθούν στο χουντικό καθεστώς και το πολέμησαν με κάθε μέσο, μέσα από τις παράνομες αντιστασιακές οργανώσεις.

Τις τελευταίες μέρες από εγχώριους τηλεοπτικούς σταθμούς και ηλεκτρονικά μέσα γίνεται συχνή αναφορά στη χρηματοδότηση από το κράτος διαφόρων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) κατά το διάστημα 2000–2012. Κάποιοι τηλεοπτικοί σταθμοί και δημοσιογράφοι σχολίασαν αρνητικά, όπως ήταν πολύ φυσικό, το φαινόμενο της υπερβολικής και σκανδαλώδους χρηματοδότησης ορισμένων ΜΚΟ (μερικών σχεδόν ανύπαρκτων), κυρίως από τα κονδύλια του Υπουργείου Εξωτερικών. Όμως στην προσπάθειά τους αυτή οι παραπάνω αναφέρθηκανόχι μόνοσε ΜΚΟ αλλά καισε άλλους φορείς που χρηματοδοτήθηκαν, τυπικά και νόμιμα, με λογικά ή μικρά σχετικά ποσά από άλλες κρατικές υπηρεσίες, όπως π.χ. από το Υπουργείο Εργασίας,και σχετίζονταν με κοινοτικά προγράμματα για την ενίσχυση της απασχόλησης των νέων. Μία τέτοια ακριβώς περίπτωση αποτελεί και η χρηματοδότηση της Εταιρείας Μελέτης της Ιστορίας της Αριστερής Νεολαίας (Μη κερδοσκοπικής Αστικής Εταιρείας), από το Υπουργείο Εργασίας το 2008.

Θα ήθελα να μιλήσω αναλυτικά γι’ αυτό το καταπληκτικό βιβλίο, αλλά επειδή η μακρόχρονη, καθημερινή μου επαφή και τα προσωπικά μου αισθήματα για το συγγραφέα επηρεάζουν την όποια νηφάλια κρίση, θα ασχοληθώ, στο περιορισμένο διάστημα που έχω στη διάθεσή μου, περισσότερο με τον ίδιο τον σεβαστό φίλο και δάσκαλο, παρουσιάζοντας παράλληλα σκόρπιες σκέψεις για μερικές σημαντικές υποθήκες του υψηλού συνθέματός του.